و فرومی‌ریزم .

به تو دست می‌سایم و 
جهان را درمی‌یابم .
به تو می‌اندیشم و زمان را لمس می‌کنم .
معلق و بی‌انتها .
عُریان .
می‌وزم ، می‌بارم ، می‌تابم
آسمانم ، ستارگان و زمین

و گندم عطرآگینی که دانه می‌بندد .
رقصان
در جان سبز خویش
از تو عبور می‌کنم
چنان که تُندری از شب
می‌درخشم
و فرومی‌ریزم .

#احمد_شاملو