دخترانه های وجودم .

دلم برای دخترانه های وجودم تنگ شده .
برای شیطنت های بی وقفه .
بیخیالی های هر روزه .
ناز و کِرِشمه های من و آینه .
خنده های بلند و بی دلیل .
برای آن احساساتِ مهار نشدنی .
حالا اما .
دخترکِ حساس و نازک نارنجیِ درونَم چه بی هَوا این همه بزرگ شده !!
چه قدی کشیده طاقتم .
ضرباهنگِ قلبم چه آرام و منطقی میزند .
چه شیشه ای بودم روزی .
حالا اما به سخت شدن هم رضا نمی دهم !
به سنگ شدن می اندیشم .
اینگونه اطمینانش بیشتر است !
جای بستنی یخی های دوران کودکی ام را قهوه های تلخ و پر سکوت امروز گرفته است !
این روزها لحنِ حرف هایم اینقدر جدی است که خودم هم از خودم حساب می برم .
در اوجِ شادی هم قهقهه سر نمی دهم و تنها به لبخندی اکتفا می کنم !
چه پیشوند عجیبی است کلمه خانم !!!
همین که پیشِ اسمت می نشیند ، تمامی سر خوشی و بیخیالیت را از تو می گیرد و به جایش وزنه ی وَقار و مِتانت را روی شانه ات می گذارد .
نه این که تمامی اینها بد باشد ، نه !
فقط خدا کند وزن شان آنقدر سنگین نشود که دخترکِ حساس و شیرینِ درونم زیر سنگینی آن بمیرد

#تهمینه_میلانی