زهی شکوه قامت بلند عشق که استوار ماند در هجوم هر گزند .
نگاه کن هنوز آن بلند دور .
آن سپیده آن شکوفه زار انفجار نور
کهربای آرزوست .
سپیده‌ای که جان آدمی هماره در هوای اوست .
به بوی یک نفس در آن زلال دم زدن
سزد اگر هزار بار
بیفتی از نشیب راه و باز
رو نهی بدان فراز .
#هوشنگ_ابتهاج
درباره این سایت